آشنایی با آرامگاه حافظ

بازدید از آرامگاه حافظ شیرازی

خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی، غزلسرای بزرگ ایرانی شاعر قرن چهاردهم، در شیراز به دنیا آمد، زندگی کرد و درگذشت.

از زندگی او اطلاع چندانی در دست نیست، اما گمان می رود که او پس از شنیدن قرائت آیات پدرش، قرآن را حفظ کرده باشد. بعد از فوت پدر، مدرسه را رها کرد و در یک نانوایی مشغول به کار شد.

زندگی حافظ، مصادف با دوره حکمرانی ایلخانیان در ایران است. در آن زمان شیراز استثنا از ویرانی و کشتار مغولان در امان مانده بود. با این حال، زندگی برای روشنفکران و ادبیانی که می‌خواستند خود را ابراز کنند و از نظام حاکم انتقاد کنند، سخت و دشوار بود. همین امر حافظ را بر آن داشت تا در آثار خود از صنایع لطیف و زیبای ادبیات فارسی استفاده کند و این ویژگی بر زیبایی اشعار او بیش از هر چیز افزوده است.

حافظ در فرصت کوتاهی مهارت خود را در سرودن اشعار فارسی به دیگران ثابت کرد. بسیاری از اطرافیان جذب اشعار او شدند و از آن زمان به بعد حافظ را استاد غزل فارسی می‌دانند.

آوازه حافظ از مرزهای ایران فراتر رفت و در هند پیروانی پیدا کرد. گوته شاعر آلمانی بعدها از او الهام گرفت.

حافظ از خود آغاز می‌شود و به خود بازمی‌گردد. هنوز هم در کمال و عرفان الهی ادیبی به بلندای قامت او قد نکشیده است.

 به جرات می توان گفت بعد از حافظ هیچ کس دیگری نتوانسته اثری ادبی و هنری چون دیوان حافظ بیافریند.

رند پارسی‌گوی ما، علیرغم همه محدودیت‌های وحشتناک حاکم بر جامعه آن زمان، نمی‌توانست قواعد عرفان را زیر پا بگذارد، با این حال درایت خود را به کار گرفت و عقاید خود را بدون اینکه قربانی اقدام جسورانه‌اش شود، به زبان شعر به حاکم وقت وعموم مردم رساند. به این کیفیت در ادبیات فارسی “رندی” می‌گویند. او مفاهیم متعددی از زندگی انسان را در آثارش ذکر کرد، اما یک مفهوم همیشه در آثارش وجود داشته است و آن عشق است.

مقبره و آرامگاه حافظ در محیطی آرام و باغی با درختان سرو و نارنج قرار دارد که از فضای آن شعر و غزل می‌چکد.

این نویسنده قرن چهاردهم یکی از بزرگترین شاعران پارسی زبان در تمام دوران، و مایه غرور ملی به حساب می آید. محبوبیت حافظ شیرازی در بین تمام مردم ایران زبانزد است. معروف است که می گویند در خانه هر ایرانی دو کتاب را خواهی یافت; کتاب خدا و کتاب حافظ.

 گوته شاعر و ادیب مشهور آلمانی در مورد لسان الغیب حافظ شیرازی می گوید که غزلیات حافظ اعجاز شعر در تاریخ است و هیچ گاه تکرار نخواهد شد و ما نیز بر این عقیده‌ایم که اشعار او اگر اعجاز نباشد، کرامت است.

بعد از درگذشت او را در قبرستان شیراز به خاک سپردند. آن منطقه در آن زمان قبرستان شهر بوده، به همین دلیل است که امروزه نیز قبرهای زیادی در آن منطقه وجود دارد و مقبره‌های خانوادگی نیز در مجاورت مقبره حافظ دیده می‌شود.

آرامگاه حافظ در دوران مختلف بارها مورد بازسازی قرار گرفته است. شکل فعلی مقبره واقعاً باشکوه است. گنبدی در بالای هشت ستون همان چیزی است که در نگاه اول می بینید. اگر زیر گنبد بایستید و به بالا نگاه کنید، از کاشی کاری های تزئین شده با معرق مطابق با اشکال هندسی اسلیمی شگفت زده خواهید شد. سنگ قبر بالای سکویی است که حدود ۷ پله بالاتر از سطح زمین قرار دارد. آرامگاه حافظ در شیراز نیز با باغی زیبا پر از درختان سرسبز بلند و دو حوض آبی زیبا احاطه شده است.

 چند حوض مستطیل شکل در محوطه باغ آرامگاه قرار دارند. درختان نارنج و گل های کاغذی در کناره‌های معابر عبوری محیطی دلپذیر را برای بازدید کنندگان فراهم آورده است.

 آرامگاه حافظ شیراز همه ساله میزبان عاشقان شعر پارسی است که برای ادای احترام به این استاد شعر  و شاعری به شیراز می آیند.

اگر به شیراز آمدید حتما از مقبره حافظ دیدن کنید و به مبارکی فالی بزنید.

آدرس آرامگاه حافظ

آدرس : حد فاصل چهار راه ادبیات و چهار راه حافظیه، روبروی مجموعه ورزشی حافظیه و در بخش جنوبی دروازه قرآن

 پیشنهاد شیراز جا: رزرو هتل  و آپارتمان در مرکز شهر شیراز